´A man who, beyond the age of 26, finds himself on an bus
can count himself as a failure´. Of in het Nederlands: wie na zijn 26^ste
nog in een bus zit, heeft het niet gemaakt. Het is een uitspraak die vaak wordt
toegeschreven aan Margareth Thatcher, al heeft niemand daar ooit een
schriftelijke bron voor gevonden. Maar wanneer ze het nooit gezegd heeft, is
het toch heel aannemelijk dat ze zo dacht.

Ik vrees dat zij ook niet de enige is die er zo over denkt. Ik
krijg steeds meer de indruk dat veel politici openbaar vervoer als iets voor
losers beschouwen, waar ze zich zo weinig mogelijk aan gelegen moeten laten
liggen. Dat blijkt niet zo zeer uit de subsidies voor het openbaar vervoer –
die blijven bij alle bezuinigingen in het nieuwe regeerakkoord op peil – maar
uit het gebrek aan bereidheid vooral bij gemeentebestuurders om het openbaar
vervoer de ruimte te geven, met name als het om bussen gaat. Bij trams ligt dat
gans anders: dat is geen vervoermiddel voor losers, trams dragen bij aan de
allure van de stad. En daarom is men bereid daar grote bedragen in te
investeren zonder zich af te vragen welke reizigers daar nu mee gediend zijn.

Pogingen het openbaar vervoer zijn ruimte te ontnemen zie je
bij voorbeeld in Haarlem en Gouda. In Haarlem sprak een meerderheid van VVD,
D66, CDA en SP (waar kennen we die combinatie van?) zich uit voor toelating van
auto’s op een belangrijk stuk busbaan. In Gouda wil men een bioscoop bouwen tussen
het treinstation en het busstation, zodat overstappen lastiger wordt.

In Leiden kan het college er ook wat van. Men ziet het
openbaar vervoer niet als een voor ieder beschikbaar en milieuvriendelijk
vervoermiddel, waarvan je als overheid het gebruik moet stimuleren, maar als
iets waar je als voetganger alleen maar last van hebt. Rond het station rijden
de bussen in de weg, en daarom wil men de Walenkamptunnel – speciaal aangelegd
voor het openbaar vervoer en nog maar 12 jaar in bedrijf – al weer sluiten. Er zullen
dan ook geen bussen meer over de Stationsweg en de Steenstraat rijden.

Het college van B&W wil ook dat er geen bussen meer door
de Breestraat gaan, maar dat alle bussen van het station naar de andere kant
van de stad via Langegracht en Hooigracht rijden, op eventueel een ‘citybus’
na. Het huidige systeem waarbij alle Leidse wijken rechtstreeks door het OV met
de Binnenstad verbonden zijn, verdwijnt
dan en de Hoogstraat (het centrum van het kernwinkelgebied) en de Pieterskerk
gaan tot de slechtst bereikbare plaatsen van Leiden behoren.

Niet alleen in de Binnenstad tonen B&W zich
OV-onvriendelijk, ook in de Merenwijk. Daar heeft Arriva een slim plan
ontwikkeld om de bussen in twee richtingen een lus te laten rijden, zodat
iedereen met de bus naar de Kopermolen kan. Heel handig voor ouderen met zware
boodschappentassen. Maar door gebrek aan flexibiliteit en onvoldoende drive
voor het openbaar vervoer is de gemeente niet bereid mee te werken door de
noodzakelijke haltes re realiseren.

De volgende stap zal zijn dat de gemeente de Taskforce
OV-bestrijding instelt. En die zal na maanden vergaderen met het voorstel komen
om een speciaal telefoonnummer in te stellen met de guitige naam meldpunt
OVerlast. Tref je ergens een bushalte aan die je niet zint, en je belt het
meldpunt voor elf uur ’s ochtends, dan komen ze die bushalte dezelfde dag nog
weghalen.

 

 

 

In PG, afdelingsblad van de PvdA-Leiden

 

 

 

Naschrift 2 december 2012:

Inmiddels het de Leidse gemeenteraad anders dan B&W voorstelden ervoor gekozen dat de stadsbussen door de Breestraat blijven rijden. Men heeft echter ook aangegeven dat in 2015 de overiuge bussen uit de Breestraat moeten verdwijnen, zonder dat duidelijk hoe die dan vanaf de Jan van Houtbrug naar het station kunnen.