De internationale conferentie in Kopenhagen heeft niet opgeleverd wat we ervan hoopten. Terwijl het in het verleden wel is gelukt om effectieve afspraken te maken over de uitstoot van stoffen die de ozonlaag aantasten, bleken de meeste landen niet bereid zich vast te leggen op een significante beperking van hun CO₂ uitstoot. Dat komt omdat er bij de ozonlaag alternatieven waren zonder excessieve kosten, terwijl de meeste alternatieven voor fossiele brandstoffen aanzienlijk duurder zijn. Wanneer er goedkopere methoden zouden zijn om de hoeveelheid koolzuurgas in de atmosfeer te beperken, zou het veel gemakkelijker zijn om daar afspraken over te maken.

Laat er nu in Utrecht een professor zijn die daar een methode voor weet. Volgens de 77-jarige geochemicus Olaf Schuiling is het mogelijk om CO₂ gas te binden aan het mineraal olivijn dat op grote schaal voorkomt, terwijl het reactieproduct niet vervuilend is, maar juist gebruikt kan worden om bodems vruchtbaarder te maken. De kosten komen op € 10 à 15 per ton CO₂, en dat is veel minder dan bij ondergrondse opslag.

Toen ik hier de eerste keer van hoorde, dacht ik dat het een grap moest zijn. Waarom gebeurt het anders niet al heel lang en bouwen we dure windmolens en zonnepanelen? Of we jagen de bewoners van Barendrecht de stuipen op het lijf met ondergrondse opslag van CO₂. Maar na een artikel hierover in de Volkskrant van 5 december heb ik nergens gelezen dat het onzin is. In dat artikel staat wel dat men bij VROM de wetenschap op de voet volgt, maar nog niet goed weet wat olivijn oplevert aan CO₂ reductie.

Ik vind dat onbegrijpelijk. Wanneer er maar 1 procent kans is dat Schuiling gelijk heeft, zou je verwachten dat ze bij VROM advies vragen aan andere wetenschappers over de realiteitsgehalte van zijn plannen, en geld beschikbaar stellen voor een onderzoeksprogramma. Schuiling zelf vindt het een zaak voor het innovatieplatform. Waarom gebeurt dat niet? Ik heb daar allerlei sombere vermoedens over.

In de eerste plaats past die Schuiling niet in de groep. In een uitzending van Netwerk zagen we hem aan het werk: een klein mannetje met een wit baardje, type tuinkabouter. Niet iemand van wie je de redding van de wereld verwacht. Not invented here. Wanneer Schuiling gelijk heeft, staat in feite de hele milieuwereld voor gek, en dat staat men niet graag. Het betekent ook dat allerlei investeringen die al gedaan zijn in alternatieve energiebronnen hun waarde verliezen.

Maar Schuiling past ook niet bij de dubbele agenda van de milieubeweging. Het gaat de milieubeweging niet alleen om het klimaat, het gaat ook om een andere levensstijl, die men vooral wil opleggen aan de lagere middenklasse. Vandaar de aversie tegen de kiloknaller, die ervoor zorgt dat ook de postbode en de stratenmaker zich na een dag hard werken een lekker stukje vlees kunnen veroorloven. Een andere levensstijl is niet alleen een middel om de opwarming van de aarde tegen te gaan, de dreigende opwarming van de aarde is ook een mooi argument om die andere levensstijl af te dwingen, zoals Bush blij was dat de aanslag op het WTC hem een argument gaf om Irak binnen te vallen.

Dit nu wordt door Schuiling doorkruist. Die geeft een manier om te kunnen blijven vliegen en autorijden, zonder bang te hoeven zijn voor opwarming van de Aarde. Daar zitten ze bij de milieubeweging niet op te wachten.

Geplaatst op de landelijke website van de PvdA 8 februari 2010