Zoek op trefwoord :
Te veel ambities, te weinig evenwicht, over het Leidse collegeprogramma
Verschenen: 22-05-2002

‘Ambities en evenwicht’ heet het nieuwe collegeprogramma. Het is een uitgebreid en doortimmerd document, waaraan je kunt merken dat er lang over onderhandeld is. Het is heel wat anders dan wat Balkenende voor ogen moet staan wanneer hij zegt dat er een regeerakkoord op één A4’tje moet komen, maar dat laatste zal ook wel niet lukken.

Er is bijna geen onderwerp dat ontbreekt in het programma, en overal is er wel iets dat niet goed gaat, zodat er geld nodig is om daar wat aan te doen. Men heeft ook zo veel mogelijk geprobeerd aan te geven hoeveel extra geld er dan wel beschikbaar komt. Soms is dat wat mager in verhouding tot de doelstelling. Een bedrag van € 50.000 per jaar om bij zeven verzorgingshuizen en twee extramurale instellingen het wegvallen van de welzijnscomponent in de vergoeding te compenseren lijkt mij als penningmeester van een instelling die werkzaam is op dit terrein wat aan de magere kant.

Soms is de doelstelling ook weinig ambitieus. Een daling van het aantal uitpuilende afvalcontainers met 25 % lijkt mij niet erg indrukwekkend. Dat zou gewoon niet voor moeten komen. Het roept ook allerlei vragen op: is er iemand die de hele dag door de stad fietst hoeveel containers er uitpuilen, zodat het college weet of die doelstelling gehaald wordt? Als dat niet zo is, dan is die hele doelstelling een slag in de lucht. Maar als het wel zo is, kan zo iemand dan ook niet even doorgeven welke containers aan de beurt zijn om geleegd te worden? En denkt men hieraan de hele impuls schone stad kwijt te zijn, of zijn er nog meer ideetjes?

Alles bij elkaar zijn de ambities met de bedragen die er nu voor uitgetrokken zijn elk jaar duurder dan wat er aan geld beschikbaar is. Inclusief tekorten die al voorzien waren, komt de gemeente in 2003 € 3.789.000 tekort, in 2004 € 4.569.000, in 2005 € 4.030.000, en in 2006 € 5.755.000. Daar staat dan bij: ‘Te dekken bij de PerspectiefNota 2002’. Dat betekent dat daarvoor nog bezuinigingen moeten worden gevonden. Er zijn dus ambities te over, maar er is nog geen budgettair evenwicht.

Dat roept twee vragen op. In de eerste plaats: hoe kan men nu zeggen dat er ruimte is gevonden om de gemeentelijke lasten in 2003 en 2004 slechts met de helft van de geldontwaarding te laten stijgen. Daardoor ontvangt de gemeenten in 2003 € 550.000 minder, en in elk van de volgende jaren € 1.100.000 minder dan wanneer men de lastendruk in reële termen gelijk houdt. Dat levert alvast een beginnetje bij het dekken van de tekorten.

Dat kan waarschijnlijk niet, omdat anders de VVD buiten de boot viel. En zonder de VVD wilde D66 niet in het college. Maar Alexander Pechtold maakt het zo wel een stuk lastiger om zijn eigen cultuurplannetjes te betalen.

In de tweede plaats vindt er op deze manier geen afweging plaats tussen oud en nieuw beleid. Men kiest voor het nieuwe, maar geeft niet aan wat de prijs is die daarvoor betaald moet worden in termen van bezuinigingen. Dat roept des te meer vragen op, omdat de voorgestelde extra uitgaven zo wat op alle gemeentelijke activiteiten betrekking hebben. Je loopt zo grote kans, dat de bezuinigingen terecht komen bij de meest basale taken van de gemeente, en daarmee andere goede voornemens frustreren.

Liesbeth Hesselink heeft laatst in de e-mail krant uit de doeken gedaan hoeveel inspanning het haar kostte om een eenvoudige inlichting te krijgen die zij als raadslid nodig had. Mijn ervaringen vanuit het maatschappelijk middenveld zijn niet anders. Dan is het natuurlijk mooi wanneer er een extra kwaliteitsimpuls in het ambtelijk apparaat komt, maar wanneer die ten koste gaat van de normale bezetting, zou je zo wel eens het paard achter de wagen kunnen spannen.

Ik heb begrepen dat het college ook gevormd kon worden zonder dat de afdelingsvergadering zich uitgesproken had over het collegeprogramma. Misschien is het verstandig dat de afdeling zich pas uitspreekt nadat de PerspectiefNota verschenen is. Want dan pas kennen we het echte collegeprogramma.