Verschenen in 'Intermediair' - 14-12-2000
De meeste asielzoekers komen hier om er economisch beter van te worden. Dat is de meest gehoorde opvatting tegenwoordig. Die stelling wordt gestaafd met het argument dat na het doorlopen van alle procedures maar weinig asielzoekers echt als vluchteling worden toegelaten.
Het feit dat iemand niet als vluchteling erkend wordt, wil echter nog niet zeggen dat hij of zij hierheen gekomen is om er financieel op vooruit te gaan. Het betekent alleen maar, dat iemand niet heeft aan kunnen tonen persoonlijk vervolgd te worden. Dat je dan nog wel degelijk goede motieven kunt hebben om te vluchten, blijkt uit het geval van de Iraanse Nosrat Haj Soltani en haar dochter, waarover De Volkskrant vorige week woensdag berichtte.
De Duitse rechter heeft bepaald dat de twee Iraanse vrouwen geen aanspraak kunnen maken op bescherming volgens het internationaal vluchtelingenverdrag, en dus moeten worden uitgezet. Om uitgezet te kunnen worden, hebben ze echter een paspoort nodig, en daarmee worden ze pas in Iran toegelaten wanneer ze op de pasfoto een hoofddoek dragen. Maar dat weigeren de vrouwen, want dat gaat in tegen hun religieuze overtuiging.
Kennelijk beschouwen ze dat in Duitsland als een nieuwe asielzoekerstruc, want met instemming van de rechter heeft de politie de twee vrouwen met geweld een doek omgeknoopt. Ze moeten niet zeuren, en zich gewoon houden aan de kledingvoorschriften in Iran. Ten slotte zijn vrouwen in West-Europa op de meeste plaatsen verplicht hun borsten te bedekken. ’s Lands wijs, ’s lands eer, niet waar?
Maar die hoofddoek staat natuurlijk voor een afschuwelijk onderdrukkend regiem van islamitische fundamentalisten, waarvoor deze twee vrouwen gevlucht zijn. Wanneer onze minister van Buitenlandse Zaken zijn Iraanse collega spreekt, zal hij ook niet nalaten hem daarover te kapittelen. Alleen gaat onze verontwaardiging niet zo ver, dat we degenen die niet onder zo’n regiem willen wonen, de gelegenheid willen bieden om een nieuw bestaan op te bouwen in West-Europa. Ook niet als het vrouwen zijn, die duidelijk in Iran het meest te lijden hebben.
Mensen als Frits Bolkestein en Pim Fortuyn hebben regelmatig gewezen op het gevaar van het islamitisch fundamentalisme in ons land. Helemaal uit de lucht gegrepen is dat niet. Fundamentalistische Marokkanen slagen erin om met dreigementen een hun onwelgevallige toneelvoorstelling niet door te laten gaan. En justitie reageert uiterst lauw op een dergelijke inbreuk op onze rechtsorde, overigens net als bij fundamentalistische voetbalsupporters die geen vertoning van een film over een voetbalclub uit een andere stad in hun woonplaats toestaan.
Juist van degenen die zich zorgen maken over het islamitisch fundamentalisme, zou je mogen verwachten dat zij zich solidiar tonen met de slachtoffers daarvan, en zich verzetten tegen het terugsturen van mensen die niet onder zo’n regiem willen leven. Vroeger stuurden we ook geen vluchtelingen terug naar achter het ijzeren gordijn, wat ook hun motieven waren. Fortuyn, doe je mond open!